(Traballo desenvolto por alumnas do grupo "Alternativa" de Quinto_C, na conmemoración do día da muller 2.012)
Maruxa
Mallo
Nome
completo: Ana María Gómez González
Nacemento:
5 de xaneiro de 1902 Vivero, España
Falecemento:
6 de febreiro de 1995 Madrid, España
Nacionalidade:
Española
Área:
Pintura
Educación:
Real Academia de Belas artes de San Fernando, Madrid
Datos
da súa vida:
Pouco
despois do nacemento do seu irmán, a familia trasladouse a Avilés,
onde Maruxa comezou a debuxar copiando as ilustracións que aparecían
nas revistas da época. Alí fixo amizade co pintor avilesino Luís
Bayón, quen anos máis tarde tamén acabaría na Real Academia de
Belas Artes de San Fernando e despois tomaría rumbo a París.
En
1922, con 20 anos, trasládase a Madrid para estudar na Real Academia
de Belas Artes de San Fernando onde estudou ata 1926. Alí
relaciónase con artistas, escritores e cineastas como Salvador Dalí,
Federico García Lorca, Margarita Manso, Luís Buñuel, María
Zambrano ou Rafael Alberti, co que mantén unha relación ata que
aquel coñece a María Teresa León.
A
súa pintura cambiou radicalmente e alcanzou a maestría, tanto que o
mesmo Breton comproulle en 1932 o cadro titulado Espantapájaros,
obra poboada de espectros que hoxe é considerada unha das grandes
obras do surrealismo.
En
1933, Maruja Mallo comprometida coa República, dedicouse a ensinar
debuxo e cerámica no abulense Instituto de Arévalo. Un ano máis
tarde, estudou matemáticas e xeometría a fin de aplicalos na súa
obra, principalmente na cerámica.
Do
seu paso por Bos Aires, o Museo do Debuxo e a Ilustración, atesoura
na súa colección dúas temperas sobre papel, representando animais
metade real e metade fantásticos.
Aos 37 anos publicou o libro O popular na plástica española a través da miña obra (1939), e empezou a pintar especialmente retratos de mulleres, cuxo estilo é precursor da arte pop estadounidense.
Aos 37 anos publicou o libro O popular na plástica española a través da miña obra (1939), e empezou a pintar especialmente retratos de mulleres, cuxo estilo é precursor da arte pop estadounidense.
Comeza
no exilio a súa etapa cósmica, dedicada a recrear a natureza
sudamericana coa súa serie de Mariñas. En canto instáurase o
peronismo en Arxentina, Maruja deixa o país e trasládase a Nova
York, para regresar a España en 1965, tras vinte e cinco anos de
exilio.
A
que foi unha das grandes figuras do surrealismo de preguerra é case
unha descoñecida na súa terra e a súa vida pública desaparece.
Pero non lle importou, instalouse na rúa Núñez de Balboa de
Madrid, e case como un símbolo debuxa de novo a portada da Revista
de Occidente.
En 1979, comezou a súa última etapa pictórica cos Moradores do baleiro, tiña xa 77 anos, pero aínda conservaba esa frescura e vitalidade que a acompañaría durante toda a súa vida.
Na década de 1990 ofrecéronlle varias exposicións e premios, como a Medalla ao Mérito nas Belas Artes e o Premio de Artes Plásticas de Madrid.
O 6 de febreiro de 1995, morre en Madrid aos 93 anos.
En 1979, comezou a súa última etapa pictórica cos Moradores do baleiro, tiña xa 77 anos, pero aínda conservaba esa frescura e vitalidade que a acompañaría durante toda a súa vida.
Na década de 1990 ofrecéronlle varias exposicións e premios, como a Medalla ao Mérito nas Belas Artes e o Premio de Artes Plásticas de Madrid.
O 6 de febreiro de 1995, morre en Madrid aos 93 anos.
Algunhas
homenaxes:
En
Viveiro, a súa cidade natal esta prevista a construción dun museo
permanente e un centro de estudos da súa obra.[2] Ademais, unha
avenida leva o seu nome no distrito de Hortaleza, Madrid.
Imaxes:
Por: Tikiwinki e 2kitkat
Sem comentários:
Enviar um comentário