18/04/2013

Antiguo Exipto

Este traballo é unha colaboración de Lúa.
Unha recopilación de curiosidades sobre o antigo Exipto, un tema do seu interese.
Foi desenvolto de xeito totalmente voluntario e por inciciativa propia.

Para ver o traballo preme no seguinte enlace:
Documento.

12/12/2012

Homenaxe a Celso Emilio Ferreiro

Hoxe, nas aulas de Galicia desenvolvemos unha actividade de homenaxe a Celso Emilio Ferreiro, e polo tanto tamén á nosa lingua.
Os nenos e nenas de 6º C, coma noutras aulas do CEIP a Ramallosa, participamos na iniciativa.
Deixámosvos un podcast coa gravación do noso recitado.


06/11/2012

Solidariedade con Malala

Unha das ventaxas de internet é que nos enteramos máis facilmente de cousas que pasan polo mundo.
Fai uns días, no blog do IES de Palas de Rei, descubrimos a historia de Malala, unha nena paquistaní que loitando polos dereitos das mulleres, concretamente das nenas do seu país, para poder asistir á escola e ao instituto, recibiu un disparo na cabeza.
Nós tamén queremos solidarizarnos e apoiar a Malala para que se recupere pronto. Por iso enviámoslle as nosas mensaxes nesta entrada do blog.
Para ver os nosos comentarios preme no botón que hai debaixo desta nova.

E para saber máis da historia de Malala aquí.


22/09/2012

Xa estamos en sexto!!!

Como pasa o tempo!.
Parece que foi onte cando estabamos en infantil e xa nos vemos en sexto. Somos os maiores do cole.
Hoxe cambiamos algunhas cousas no blog, pois antes chamábase o blog de Quinto_C, pero neste curso somos o grupo de Sexto_C.
Deixamos as entradas do curso pasado, para quen non as vira.
Poñémonos a traballar.
Pasade por aquí de cando en vez.

06/06/2012

Libélulas


A libélula, libeliña ou cabalo do demo é un insecto alado pertencente á suborde Anisoptera. As súas características distintivas son as seguintes: corpo fusiforme, co abdome moi alongado, ollos compostos e dous pares de alas semitransparentes. As libélulas son predadoras e aliméntanse doutros insectos, mosquitos e moscas. Este grupo ten distribución mundial e ten preferencia por hábitats nas inmediacións de cursos de auga estancada (pozas ou lagos temporais), zonas pantanosas ou preto de ribeiras e regatos. As larvas de libélula (chamadas ninfas) son acuáticas, carnívoras e extremadamente agresivas, poidendo alimentarse non só de insectos senón tamén de peixes xuvenís.

As libélulas non teñen a capacidade de picar, porque as súas mandíbulas están adaptadas á mastigación. Dentro do seu ecosistema, son bastante útiles no control das poboacións de mosquitos e das súas outras presas, prestando así un servizo importante ao home.
As libélulas adultas cazan á base do seu sentido de visión extremadamente agudo. Os seus ollos están compostos por millares de facetas (ata 30.000) e confírenlles un campo visual de 360 graos. As libélulas meden entre 2 e 19 cm de envergadura e as especies máis rápidas poden voar a cerca de 85 km/h.


Por: Agatea

23/05/2012

Conto colaborativo do grupo "Alternativa"


           Troll, lebres e o home estraño
Fai moitos, moitísimos anos, aló cando os animais aínda falaban, había unha montaña onde vivían moitas especies, felizmente, respectándose unhas a outras. Ata que un día, despistado e perdido, apareceu un home estraño ...

Aquel home non sabía aínda que os animais daquel lugar falaban... Cando os viu falar o home austouse tanto que escapou correndo monte arriba. Ata que unha lebre feliz o detivo e empezou a tranquilizalo.

A lebre, de tanto tranquilizalo, fixo que quedara durmido. Cando o home despertou estaba na casa da lebre, xunto a el había outra lebre cun vestido rosa de flores, tamén había dúas pequenas lebres. Ao velo desperto dixéronlle que non se preocupara que en toda esa comunidade todos os animais falaban. Pero o home aínda seguía un pouco asustado.

Non sabía que dicir, nin que facer, nin nada. A lebre preparoulle un té vermello. Cando terminou o home decidiu explorar a montaña para ver os demais animais extraordinarios que habitaban. Cando chegou a unha cova ulía tan mal que decidiu saír. Pero non atopaba a saída, e deuse conta que estaba atrapado. Pasou a noite, e a mañá seguinte..

As lebres preocupáronse polo home e fórono buscar, despois de media hora non o daban atopado. A nai lebre dixo: -Creedes que foi parar a cova do troll?
E o pai lebre dixo: A estas alturas créomo todo. Decidiron ir a buscalo a mañá seguinte porque alí xa anoitecía.....

A maña seguinte as lebres foron a buscalo á cova. Deron voltas pola cova e ao final o encontraron, e o home de tan contento que estaba despertou ao troll. O troll enfadado...

...foi rapidamente á entrada e taponou a saída cunha pedra xigante. Logo intentou coller ao humano para convertelo na súa mascota. Sempre lle fixo ilusión ter un ser salvaxe como compañía...

...meteuse por todos os currunchos da cova pero nada ... ata que o home esbirrou e o troll oíuno entón como os trolls teñen moi bo oído foi a por el ..pero o home deuse conta de que o seguían e entón meteuse por un burato ...

E pasoulle unha cousa horrorosa, máis ben repelente: Estaba entrando no burato e viu un bicho negro cunha raia branca, seguiuno polo burato ata que chegaron a un oco profundo que construíra o bicho. O home mirouno fixamente e viu que era un mofeta. Con el había 5 bebés mofeta e cando viron a home empezaron a botar a súa repelente peste.

Mentres, as lebres, lixeiras como elas solas, intentaron escapar pero o troll tapounas. O home correu saíndo do sitio porque pensaba que morrería con esa peste. Cando saíu viu que o troll tiña a toda a familia lebre na man apunto de comela, pero o home deu un salto enorme e liberounas. Caeron, e na enorme pedra que os tapou viron un burato pequeniño polo que podían escapar, pero o troll ía por eles.

De pronto o pai lebre tivo unha idea, el tiraríalle un verme á cara para que non vira e despois tiraría unha pedra lonxe que resoaría no fondo da cova para que o troll pensara que escapaban por alí. Púxose en acción: Ao troll pegóuselle o verme nos ollos, non vía nada, e saíu correndo seguindo a dirección do ruído. Os outros escaparon e encerrárono na súa mesma cova...... Por fin, LIBRES!!!!!

As lebres lle deron as grazas ao home, pero este non sabía onde estaba a súa casa, e tampouco podía quedar co as lebres a vivir; e cando se dispoñía a despedirse das lebres oíu ao ogro suplicar que lle deixaran libre. E así o fixeron, e ogro, para darlle as grazas ao home, o deixou vivir na súa cova con el.
E así todos viviron felices.

E colorín colorado este conto está rematado... e os animais seguiron falando ata que un día... (esa é outra historia).

22/05/2012

Nubes de palabras galegas

Con motivo do "Día das Letras Galegas" fixemos moitas actividades na aula e no centro. Entre elas creamos nubes de palabras a partir de textos galegos. Quedaron moi "chulas"...
Se queredes velas mellor premede sobre cada imaxe.